Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

..ακούς εκεί!

Ακούω.
Ακούω πολύ και καθημερινά.
Όταν ακούς δε σημαίνει απαραίτητα ότι καταλαβαίνεις.
Ακούω με προσοχή. Αντιλαμβάνομαι.
Εύχομαι να ´ρθουν οι καιροί που θα μπορώ να ελέγχω την ακοή μου.
Ν᾽ακούω επιλεκτικά, σχεδόν (ή απόλυτα) εγωιστικά.
Να απομονώνω τον ήχο όταν έρχεται απρόσκλητος (τύψη καμιά).

..θέλω δυο μαλακά πυκνά σύννεφα. Γκρι (το ένα, το άλλο λευκό).
Να κλείνω μ᾽αυτά τ᾽ αυτιά μου όταν δε θέλω ν᾽ακούσω.
Αυτό θέλω να (μου) φέρει ο νέος χρόνος, δυο σύννεφα. 


Αγαπητοί κι αγαπημένοι,
εύχομαι ο νέος χρόνος 
να σας βρει ψύχραιμους και χαμογελαστούς, 
με ανθρώπους αγαπημένους 
(κοντά ή μακριά)!

* το τραγούδι ανήκει στις τελευταίες μέρες των «χρόνων της ακοής»




* η φωτογραφία είναι του Άρη Μπασιά (sixtwelve) και ανήκει στις (μαγικές) εικόνες που αγαπώ
Οδός Πιττάκη (Αθήνα, κέντρο)