Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

..χάρες.



..η ευγνωμοσύνη δε μετριέται με πράξεις και λόγια, αλλά με συναίσθημα - υποκειμενικά.
Είναι σα να δίνεις αγάπη μόνο και μόνο για να στην επιστρέψουν. Δε γίνονται έτσι αυτά.
Κι αν γίνουν, η αγάπη εκείνη θα είναι ασθενής και ασθενική - και κάπου κάπου ανήμπορη.
Γι᾽αυτό και ν᾽απογεύγεις να χρησιμοποιείς τη φράση "σου χρωστάω χάρη". 
Εδώ μπαίνει το πρέπει, η υποχρέωση, ο δανεισμός. Μα τι χάρη θα ήταν αυτή αν πίσω της κρυβόταν δάνειο;
..η χάρη δε μετριέται με πράξεις και λόγια, αλλά με συναίσθημα - υποκειμενικά. 
Το συναίσθημα δε μπορεί να γίνει δανειολήπτης, μην τ᾽αφήσεις. Να το χαρίζεις όπου εσύ αγαπάς. Οικειοθελώς. Με ευχαρίστηση. Είναι βέβαιο τότε πως σε κανέναν δε θα χρωστάς χάρες. Και κυρίως δε θα σου χρωστούν. Μην κρέμεται πάνω σου κανείς, μόνο να σ᾽αγκαλιάζουν. Χωρίς χάρες.