Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

(πρώτα) να σκεφτείς.

Το ρίσκο. 
Τολμάς να το πάρεις ή όχι. 
Αν όχι, μένεις με «τα σίγουρα», αυτά που κληρονόμησες ή απόκτησες με τις δυνάμεις που έχεις.
Αν ναι, μπορεί να διακινδυνεύσεις να χάσεις «τα σίγουρα», τα ασφαλισμένα για παντός καιρού ατυχίες κι αποτυχίες. 
Μπορεί και να φτάσεις σ᾽αυτό που λέμε..το άλλο άκρο.
Και γιατί όχι; 
Αφού το ένα άκρο είναι αυτό που είσαι ήδη, αν όχι από
ανάγκη για ελευθερία, τότε από περιέργεια (έστω), γιατί να μην πάρεις ρίσκο; 
Ακόμα κι αν δεν κερδίσεις κάτι νέο, για παράδειγμα μια στιγμή χαράς για τα μελλοντικά γεράματα του νου, θα ᾽χεις γλιτώσει από τη λούμπα να μένεις μια ζωή στη μετριότητα.
Μια ζωή που θα παραμείνει μέτρια γιατί δεν είχες το θάρρος να κάνεις κάτι ριψοκίνδυνο.
Μέτρια..μα πώς κατάντησε έτσι η σημασία της μετριότητας, κάποτε τη μνημονεύαμε για να τονίσουμε «τη σωστή ποσότητα» κι έχει καταλήξει να προκαλεί αποστροφή.
Καημένη μετριότητα.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

..οι βουτιές επιτρέπονται!